Alman Liseliler Müzesi
Alman Liseliler Sanal Müzesi 10 Kasım 2001 tarihinde Hale, Behçet ve "Mollaoğlu"nun e-Mailleşmeleri sırasında ortaya atılan "Minik Müze" fikrinin internet ortamına uyarlanmasının bir denemesidir. "Müzemiz" göndereceğiniz yeni "müzelik malzemelerle" zenginleşecektir...
Müzeye geri dönmek için buraya veya resmin üzerine tıklayınız...

"Müzelik Malzemeler" - "Müzelik Şiirler"(Yeni)
[Yazılar] [Resimler] [Listeler] [Anılar] [Şiirler] 

 

Canan And'dan "Müzelik Malzemeler"   (09.04.2006)

Ali, merhaba,   az önce hazirladigin "müze" sayfasinda dolastim. Cok duygulandim. Her resim yüzlerce aniyi cagristiriyor.   Özellikle 1968 yili Mayis ayinda, okulumuzun kurulusunun 100. yildönümünde, biz 11. siniftayken, Taksim Atatürk Anitina celenk biraktigimiz fotograflar cok anlamli geldi. Resimler yillar gectikce deger kazaniyor. Belleklerimzde aradan gecen uzun yillarin sisleri arasinda silinmeye yüz tutan veya o zamanlar farkinda olmadigimiz bazi seyleri göstermeleri yani sira zaman icindeki degisikliklerin belgesi olmalari acisindan.    O gün okulda Istiklal Marsini okuduktan sonra Türk Müdür Yardimcisi Adnan Tolun Bey siniftan bir grubu secmis ve hocalarimizla Taksim Atatürk Anitina giderek celenk koymustuk.   Resimlerde kaybettiklerimizi görünce icim burkuldu. Benim bildiklerim Rüstü Bey, Herr Anstock, Abdullah Kara ve Sema Celikoglu. Özellikle Abdullah Kara ne kadar erken gitti. Tam daha üniversiteyi (Orta Dogu) yeni bitirmisken, tam hayata atilacakken...Ya kalanlar ne oldular? Ölenlere rahmet, kalanlara selamet... Dile kolay, aradan 38 yil gecmis, oysa hersey daha dünmüs gibi geliyor...   O zamanlar Alman Lisesi hic bitmeyecek, arkadaslar, cevre hep öyle kalacak zannederdim, nerdeee. Bütün dünyamiz okuldu zira, baska bir dünya tanimiyorduk ki. 2004 yili sonundaki Düsseldorf`daki toplantiyi hazirlarken, bir baktim, bizim dönemlerden hoca ve arkadaslardan sonsuzluga göcedenlerin sayisi o kadar kabarik ki, saygi durusu gerekli. Resimlerde, anilarimizda ve tabii gönüllerimizde hep yasayacaklar.   !00. yil  kutlamalari 20. Mayis 1968 tarihinde I.T.Ü. Macka Maden Fakültesi Konferans salonunda düzenlenen bir törenle baslamisti. Bu tören davetiyesini ve programini ekte gönderiyorum.    Ayni günün aksami "Tag der offenenTür" de okulu dolduran yüzlerce eski mezun ve davetliye tepsilerle kanepe ikram eden kiz ögrencilerin grup resmini gönderiyorum. O günlerde kimin aklina gelirdi bizim de bir gün onlar gibi olacagimiz.   Ertesi gün, yani 21. Mayis 1968 tarihinde rahmetli Abdullah  Kara`nin cektigi sinif resimlerinde görüldügü gibi, okulumuzun kapisi defne yapraklariyla süslenmisti. 100. yil dolayisiyle okul idaresi her ögrenciye o zamanlar cok sevdigimiz,  bedava bir sosisli sandvic almak icin fis vermisti.  Bizle beraber Zekeriya Abi de bayram etmisti. Bayram havasinin sinifta, icerde de sürdügü ücüncü resimde görülüyor.   O tarihlerde Alman Disisleri Bakani okulumuzu ziyaret etmisti.  Hediye olarak bir mikroskop getirmisti. Daha sonra Almanya Basbakani olan Wiily Brandt`in ziyaret günü okulda gercek bir bayram havasi esiyordu. Cosku, Willy Brandt`in gelmesinden ziyade derslerin kaynamasindan ileri geliyordu.    Günesli bir bahar günü bizi bahceye cikardilar. Giriste bahcenin iki tarafina siralandik, bekliyoruz, oh ne güzel dersler kayniyor. Ögrenciler, ögretmenler, korumalar, polisler tam bir ana-baba günü ortalik. Unutulmaz nes`eli bir ortam... veee kapidan Almanya Disisleri Bakani giriyor. Onu görür görmez bütün ögrenciler büyük bir tezahürata basliyorlar.  Willy Brandt bu coskun tezahürattan gayet memnun, sag eli cebinde iki tarafa gülümseyerek agir adimlarla ilerliyor. Ögrencilerin hancereleri yirtilircasina tekrar tekrar haykirdiklari tezahüratin sözleri ve melodisi söyleydi:   "Hamama gittim, Hamam sicakti, Willy`i gördüm, Cirilciplakti. "   Nice yüzyillara Istanbul Alman Lisesi!   Sevgiler   Canan And

Okulumuzun kurulusunun 100. yilinda 18. Mayis 1968 tarihinde Tarabya`da Sportfest`te Almanca hocamiz Frau Weisgräber le cekilmis bir resim

Bu fotograflardan birincisi 1966 yili Nisan ayinda Izmir Fuarinda cekildi. Alman Lisesi`nin 9. ve 10. sinif ögrencileri Tarih ögretmenlerimiz Cahide Atakul ve Güzin Akyalcin rehberliginde otobüsle Canakkale, Truva`dan basliyarak Bergama, Izmir üzerinden tarihi yerleri gezerek Kusadasi`na kadar gittik. Hem kültür ve bilgimiz artarak hem de yolculuk sirasinda yasadigimiz  unutulmaz eglenceli anilarla döndük

Ikinci resim 27. Mayis 1967 tarihinde bir sinif gezisi sirasinda Büyükada Degirmen plajinda cekildi. Ne yazik ki bu son gezimiz oldu. Daha sonra okul gezisi düzenlenmemesinin nedeni saniyorum, baska sinifta bir gezi sirasinda bir ögrencinin kaza gecirmesiydi. Oysa böyle birlikte yasanilan güzel günler ömür boyu unutulmuyor ve katilanlari birbirine daha cok bagliyor.

Rüstü Bey anıları   Okurken zaman zaman gülmekten kendimi alamadigim Ahmet Cakir`in Rüstü Bey anisina ben de birkac tane eklemek istiyorum. Aslinda Edebiyat ve Din dersi hocamiz Rüstü Bey anilari yazilsa kitap olur. Biz onda 1961-1969 yillari arasinda, 6., 9 .ve 12. sinflarda olmak üzere üc yil okuduk. Kendine özgü bir hocaydi, onda okuyanlarin bildigi gibi. Asagida dersinden bazi örnekler bulacaksiniz.   Derste herkese ders kitabindan bir paragraf okuturdu. Bir paragraf bitince yanindaki ögrenci bir sonraki paragrafi okuyarak devam ederdi. Bir süre sonra bu okuma sikici hale gelince önce metindeki sözcükler degistirilirdi, yerine komik sözcükler konur, sonra cümleler degistirilir, siifta kikirdamalar baslar, Rüstü Bey`in farketmedigi görülünce kitaptan okur gibi yaparak bazi arkadaslar fikra anlatirlardi. Sinif gülmekten kirilirken Rüstü Bey`in ne oldugundan haberi yoktu. Herhalde o da sikildigindan baska bir alemdeydi.   Sinavlarda kopya cekme, konusma serbestti. Emel sinav sirasinda parmak kaldirip Rüstü Bey`e soruyor: "Hocam, Süleyman Celebi 11. yüzyilda mi yasamis?" Sinav sorusu "Mevlüt".la ilgili. Rüstü Bey cevap veriyor: "Olur mu kizim, 11.yüzyil olur mu?" Emel:"Hocam ama Zeynep öyle söylüyor..." Sanki sinav sirasinda ögretmene soru sorulurmus gibi, sanki yanindakiyle konusmak serbestmis gibi Rüstü Bey birsey demiyor. Tabii sinifta gülüsmeler yine girla.   Rüstü Bey`in dersi oldugu zaman teneffüsten sinifa girince bütün sinif ayakta. Herkes bir alem, bagiranlar, siralarin üstüne cikanlar... Rüstü Bey sinifa girdiginde bu manzarayla karsilasinca her seferinde sag elini yumruk yapip isaret ve serce parmaklarini uzatir ve yumrugunu sallayarak pür hiddet:"Bu sinif adam olmaz, bu sinif adam olmaz!" derdi. Bir defasinda nedense bu sözü söylemeyi unuttu.. Bunun üzerine sinifin "maskotu" Tufan ayaga kalkarak gayet masum bir tavirla:"Hocam, biz adam olduk muuu?" diye sormaz mi? Biz gülmekten yine ölürken o: "Bu soru adam olmadiginizi gösteriyor," yanitini veriyordu.   Bir ögrenciyi tahtaya kaldirmak istese, kalkmak zorunlu degildi. Yanimda oturan Nihal`i isaret ederek: "Kizim, derse gel, diyor." Nihal:" Olmaz hocam, diyor. Rüstü Bey üsteliyor:"Kizim gelsene!" Nihal:"Yok hocam, valla olmaz!" Rüstü Bey israri sürdürünce Nihal beni iterek:"Hocam Canan kalksin," demez mi? Sonunda  Nihal derse kalkmadi.    Bir gün sinfta Mehmet Akif Ersoy`un "Canakkale Sehitlerine" isimli siirini ezberliyene 10 verecegini söylemisti. Ben de ezberlemistim. Ama bir daha hic sormadi, kimin ezberledigini.   Derste otoritesi olup olmadigi, cogu zaman bir ögrenciye ders yili boyunca hep ayni notu vermesiyle yazililari okumadigi süphesi uyandigindan adaleti tartisilsa da bize bir seyler ögrettigi kesin Rüstü Baba`nin. (Cocugu olmadigindan kendisine böyle hitap edilmesinden hoslanirdi.) Hakkini yemiyelim. Bizi o kadar güldürmeseydi simdi o en cok anilan hocalardan biri olur muydu? Bizlerin de en tatli okul anilari böyle icten güldügümüz anlar degil mi?   Canan And

"Müzelik Malzemeler" - "Müzelik Şiirler"(Yeni)
[Yazılar] [Resimler] [Listeler] [Anılar] [Şiirler] 

http://www.AlmanLisesi.de/Muze/Resimler/Ahmet-Cakir/
http://www.AlmanLisesi.de/Muze/Resimler/Ahmet-Cakir/40-YIL/

"Müzelik Yazılar"

"Mollaoğlu" - Herr Kapps 10.11.2001 

"Dünyanın hiç bulunmaz şairi - Rüştü Bey anısı" - Ahmet Çakır 1963 A

AlmanLiseliler Derneği'nin Nostalji Sayfası için buraya tıklayınız
Resimler ve Herr Lehmann anısına nostaljik müzik (mp3) var...